اعتراض شیرین عبادی و عفو بین‌الملل به "آزار" خانواده نسرین ستوده

Multithumb found errors on this page:

There was a problem loading image /home/ayahra/ayahra.org/images/stories/nasrin.jpg
There was a problem loading image /home/ayahra/ayahra.org/images/stories/nasrin.jpg

nasrin.jpgشیرین عبادی و سازمان عفو بین الملل در واکنش‌های جداگانه‌ای نسبت به ممنوع الخروج شدن دختر و همسر نسرین ستوده، وکیل زندانی در ایران، اعتراض کرده و خواهان "پایان دادن به آزار آنها" شده اند.

شیرین عبادی، وکیل دادگستری و برنده جایزه صلح نوبل روز جمعه ۲۳ تیرماه، ۱۳ ژوئیه گفت که با ارسال نامه‌هایی به کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد و صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) نسبت به تعقیب کیفری و ممنوع الخروج کردن دختر ۱۲ ساله نسرین ستوده، توسط مقامات ایران اعتراض کرده است.

به گفته خانم عبادی حکومت ایران بارها از بستگان زندانیان سیاسی و عقیدتی به عنوان وسیله‌ای برای فشار به زندانیان استفاده کرده است.

به اعتقاد خانم عبادی این اقدام مقامات قضایی ایران که نقض کنوانسیون حقوق کودک است، برای "تحت فشار قراردادن نسرین ستوده است تا دست از مقاومت بردارد."

دو روز پیش گزارش شد که شعبه دوم دادیاری دادسرای شهیدمقدس تهران با ارسال نامه‌های جداگانه به رضا خندان همسر و مهراوه، دختر ۱۲ ساله خانم ستوده آنها را ممنوع الخروج کرده است.

سازمان عفو بین الملل نیز با انتشار بیانیه‌ای با اعتراض به این حکم از مقامات ایران خواسته است "دست از آزار خانواده خانم ستوده" بردارند.

آن هریسون، مسئول بخش خاورمیانه و شمال آفریقا عفو بین الملل گفت که آزار خانواده نسرین ستوده، در زمانی که او ناعادلانه در زندان به سر می‌برد، نشانه دیگری از بدتر شدن وضعیت حقوق بشر در ایران است.

او گفت که ممنوع الخروج کردن دختر نوجوان و همسر خانم ستوده اقدامی است در جهت اعمال فشار بر خانواده خانم ستوده تا آنها را وادار کنند که از فعالیت‌هایشان برای آزادی خانم ستوده دست بردارند.

خانم ستوده، که وکالت تعدادی از پرونده‌های سیاسی و حقوق بشری را بر عهده داشته است طبق حکم دادگاه تجدید نظر به شش سال زندان و ۱۰ سال محرومیت از وکالت محکوم شده است و در حال حاضر در زندان اوین در تهران زندانی است.

خانم ستوده پیش از بازداشت وکالت شیرین عبادی، عیسی سحرخیز، کیوان صمیمی، محمدصدیق کبودوند، عاطفه نبوی، خدیجه مقدم، احمد نجاتی کارگر و آرش رحمانی پور، از اعضای انجمن پادشاهی ایران که در سال ۸۸ اعدام شد، را بر عهده داشت.